Bugün günlerden 29 Ekim.
29 Ekim Cumhuriyet Bayramı.
29 Ekim Cumhuriyet Bayramı nedeni ile yürüyüşlere izin verilmiyor.
29 Ekim Cumhuriyet Bayramı nedeni ile Ankara'ya ulaşmak ATASINA yürümek isteyen onu ziyaret etmek isteyen milyonlarca insanın Ankara'ya ulaşımı engelleniyor.
29 Ekim Cumhuriyet Bayramı nedeni ile bayramını kutlamak isteyen Cumhuriyetçilere biber gazı sıkılıyor.
29 Ekim Cumhuriyet Bayramı nedeni ile Bağdat Caddesine ulaşmasını engellemek nedeni ile vapur seferleri iptal ediliyor.
29 Ekim Cumhuriyet Bayramı nedeni ile ATAMIZIN evlatları bu kadar zulüm görmedi.
Biz bu kadar zulüm görmedik.
Sabahtan beri izlediğim haberler doğrultusunda ben böyle çirkinlik görmedim. En korkunç film bile tüylerimi böylesine ürpertmedi.
Yaşlı amcalar gördüm, mücadele eden. Son nefesini biber gazına saklayan, o kargaşada bayrağını dimdik tutan.
Küçük çocuklar gördüm, bayrakları elinde, korkusuzca yoluna devam eden.
Yaşıtlarımı gördüm, korkusuzca mücadele eden.
Ebeveynler gördüm, cesurca ailesi ile Cumhuriyeti temsil eden!
Biz Cumhuriyetin çocukları, bırakılan bu muhteşem mirası sonuna kadar temsil edecek olan Cumhuriyetin geleceği, bizlere büyük rol düşüyor. Temsil ettiğimiz Cumhuriyet lafla sözle elde edilmedi, kanla canla edildi. Gerekirse kan döker, gerekirse can veririz. Biz ATAMIZIN askerleriyiz, biz ATAMIZIN gelecek nesliyiz. Üzerimize düşen vazife için gün saymayı bırakıp, bir şeyler yapmamız gerek.
Olan biten bu rezilliğe sessiz kalmamalıyız.
Olan biten bu çirkinliğe seyirci olamayız.
Bugün yaşananları yarın unutmamalıyız, yarın unutturmamalıyız!
Hatırlarım,
Küçükken babamın sırtında katıldığım bayramları. Sevinçten, mutluluktan, gururdan ağlayanları.
Bugün görüyoruM ki, gözler biber gazından yanıyor, bayrağımız tekmeleniyor, insanlar hayatta kalma mücadelesi dimdik durma mücadelesi veriyor.
Üzgünüm arkadaşlar.
Ben 23 yaşındayım.
Benim ileride çocuklarıma anlatabileceğim coşkulu bayramlarım çok az. Ben zulmü, mücadeleyi, yok edilmeye çalışan Cumhuriyetimize sessiz kaldığımızı anlatabilecek kadar yürekli değilim.
Sormaz mı bana o küçük çocuklar, ne yaptın? diye.
Hiç bir şey diyemem. O kadar cesur değilim. Hiç bir şey diyemem, dilim varmaz demeye.
İşte şimdi, bir şeyler yapmamız gerekiyor. Dilimizde değil, yüreğimizle kalbimizle ayaklanmamız gerekiyor. Lütfen duyarlı olalım. Gelecek nesilleri kurtarmak bizim görevimiz. Tıpkı CUMHURİYETÇİ ANALARIMIZIN BABALARIMIZIN bizleri kurtardığı gibi.
Gelecek nesillere yok edilmesine izin verdiğimiz değil, yaşattığımız Cumhuriyeti onurla göstermek isterim.
Lütfen artık sesimizi duyuralım. Yüreğimizi ortaya koyalım.
Ben Cumhuriyet kızıysam, ve sende Cumhuriyet çocuğuysan, gelecek nesillere gelin hep beraber mirasımızı bırakalım. CUMHURİYETİMİZE SAHİP ÇIKALIM.
GELECEK NESİLLERİ KORUMAK ATAMIZIN BİZE VERDİĞİ GÖREVSE, BEN BU GÖREVİ YERİNE GETİRMEK ZORUNDAYIM,
YA SEN?
O zaman hadi durma.
