Seneler geçti, aldığın iki hediye yerini bıraktı iki söze,
beni mutlu etmeye.
Seninle büyüyen benliğim, rol model seçti seni kendime.
Güçlenmeyi seninle,
Dik durmayı seninle,
Savaşmayı seninle,
Yenilmeyi seninle öğrendim ben bunca sene.
Her düştüğümde, elini uzatan o eşsiz, o karşılıksız aşk vardı, her seferinde gözlerimin önünde.
Yeri geldi öfkelendim, yeri geldi sinirlendim, yeri geldi içime sığdıramadım kızgınlıklarımı, ama ne olursa olsun,
sen her zaman MÜKEMMEL BİR BABA oldun benim için.
Kızgınlıkların benim dik durmam içindi,
Kızgınlıkların benim kendimi bulmam içindi,
Kızgınlıkların benim senden daha iyi bir insan olabilmem içindi.
Sen, her zaman benim karanlıklarımı aydınlattın, hiç bir zaman o karanlıklar içerisinde boğulmama izin vermedin.
Her zaman koşulsuz, hiç bir karşılık beklemeden her şekilde dimdik yanımdaydın benim.
Bir babadan öteye, sen benim vazgeçemeyeceğim, sonsuz sevgilim oldun, sonsuz dostum oldun.
Amaç iyi bir baba, iyi bir evlat olabilmekti.
Ben denemeye devam ediyorum, ama sen başardın!
Sen seneler önce bu evden giderken, bunu aslında başarmıştın. Çünkü hiç bir zaman elimi bırakmadın. Hiç bir zaman beni yanlız bırakmadın. Bir kız çocuğu için yapılabilecek her şeyi sonuna kadar yaptın. İşte asıl o zaman babam, bir evlat yetiştirmeye başlamıştı. Güzel bir mücadele başladı…
Bir babanın kızına yaşatabileceklerinden fazlasını yaşattın,
Bir dostun verebileceğinden fazlasını verdin,
Bir sevgilinin hissettirebileceğinden fazlasını hissettirdin.
Birtanecik babaannem, muhteşem bir baba yetiştirmiş benim için, muhteşem bir baba hediye etmiş bana.
Mutlu yıllar babacım,
Mutlu yıllar dostum,
Mutlu yıllar sevgilim.
Seni canımdan, her şeyden çok seviyorum.
Nice nice seneleri de birlikte geçirmemiz, benim tek dileğim. Sağlıklı, mutlu, huzurlu…
Bir şekilde,
AMA HEP BİRLİKTE!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder